Najpoznatije austrougarske građevine u Mostaru su svakako Gimnazija Mostar, Gradska banja, Carinski most
Jedna od naljepših građevina austrougarskog perioda u Mostaru je Gimnazija Mostar.
S radom je počela 1893. godine u mostarskom naselju Luci, nakon toga se preselila, na nama danas poznato mjesto, Španski trg. Godine 1898. izgrađeno je prvo krilo zgrade prema nacrtu češkog arhitekta Františeka Blažeka. Tek 1902. dograđeno je i drugo krilo Gimnazije Mostar. Bila je jedna od najnaprednijih škola tadašnjeg vremena.
Njeno prvobitno ime je bilo Gimnazija ”Aleksa Šantić”, a u narodu je poznata po nazivu Stara gimnazija. Gimnaziju Mostar su pohađale ličnosti kao što su Džemal Bijedić, Avdo Humo, Vladimir Ćorović i Dimitrije Mitrinović.
Dizajn zgrade je pseudomaurskog stila, te zbog toga dosta podsjeća na vijećnicu u Sarajevu. Vanjski ukrasi inspirisani su palačom Alhambra u Španiji.
Danas nastava u Gimnaziji Mostar odvija se prema dva nastavna plana i programa bosanskom i hrvatskom. Također,u njenoj zgradi smješten je Koledž ujedinjenog svijeta koji je zvanično otvoren 2006. godine
Njena impresivna arhitektura ali i tradicija koju ima čine je jednom od najljepših zgrada u centru grada.
Gradsko kupatilo u Mostaru ( Gradska banja)
Još jedan trag austrougarskog perioda je i Gradsko kupatilo koje se nalazi u blizi Gimnazije Mostar, na trgu Musala. Izgrađena je 1914. godine i projektirana je od strane Rudolfa Tonniesa uz pomoć Miroslava Loose. Svečano je otvorio tadašnji gradonačelnik Mostara Mujaga Komadina. Otvarajući gradsko kupatilo Mujaga je rekao: “Mostarci! Evo vam banje. Kupaće gaće i dva fijorina u ruku, pa na kupanje u banju. Ko nejma gaća i para, gologuz u Neretvu!”
Građena je u stilu secesije, a u njenoj unutrašnjosti prisutni su orijentalni ukrasi i elementi. Ono što čini Gradsku banju prepoznatljivom je ulaz gdje su prisutna dva lava smještena na stubovima. Karakterističan je i njen dimnjak u obliku minareta.
Unutrašnjost Gradske banje inspirisana je tradicionalnim turskim kupatilima. Za vrijeme proteklog rata zgrada banje je uništena ali ubrzo nakon toga je obnovljena. Obnovu u njenom prvobitnom obliku finansirala je Vlada Italije. Danas bazen koji se nalazi u banji koriste dva plivačka kluba za treninge. Nažalost, postala je jedna u nizu zapostavljenih građevina Mostara kojoj je potrebna renovacija.
Carinski most
Carinski most je izgradila austrougarska vlast. Projekat mosta osmislio je poznati mostarski inženjer Miloš Komadina. Podrazumijevao je konstrukciju armiranog betona i dva luka. Građen je u periodu od 1916. do 1918. Most su gradili austrougarski vojnici i ratni zarobljenici.
Nalazi se u blizini autobuske stanice, na području nekadašnje carine po kojoj je ovaj dio grada i dobio ime. Prvobitno ime mu je bilo ”Most Kralja Karla”, a zatim dolaskom nove vlasti dobio je ime ”Most Kralja Aleksandra”. Također, jedno vrijeme most se zvao i ”Most Ive Lole Ribara”.
Ovo je ujedno i prvi obnovljeni most u Mostaru nakon posljednjeg rata.
